तुझा दोष नाही.
मी तुला शेंदूर फासला तो
मला काहीतरी चाळा हवा होता,
तुझ्या मंजूरीचा प्रश्न नव्हता,
आणि शेंदूर स्वस्त होता म्हणून.
आणि नंतर तो पुसला नाही, कारण
बरेच लोक डोकं टेकवताना दिसले
तेव्हा आपला दगडाचा चॉईस एकूण बरा असावा
याचं समाधान वाटलं म्हणून.
त्यांच्या मागण्या पूर्ण करता येत नाहीत
म्हणून चिडचीड करण्याइतका तू 'जागृत' होशील
ही शक्यता तेव्हा ध्यानातच आली नाही!!!
17 comments:
aaishappat!
jaagrut paNaachee chiDachiD sollid aahe haM. atishay gaMbheer lihile aahes. aavaDalee.
too good!
jabara!
अगदी खरंय! नेहेमीप्रमाणेच कविता छान आहे.
jabari!
असाच मुर्तीला फासलेला शॆदुराचा लेप एकदा गळुन पडला. ज्याला मारुतीची मुर्ती समजत होते तो गणपती निघाला.
"मला काहीतरी चाळा हवा होता,
तुझ्या मंजूरीचा प्रश्न नव्हता"...
नेहमीचं जगताना हे सत्य ब-याचदा स्वत:मध्येपण जाणवतं!
मस्त लिहीलय!
class!
surekh lihiles swAtI. mAgache vAchatey haLUhaLU. tujhI bhAShAch jAdUI Ahe.
-Sanghamitraa
mastacha ga swati. khup divasani ala na ki ajunacha bhidata tuza likhana.
Meenu
khallaas. :)
"chiDchiD hoNyaitapat jaagrUt" aNi ti chiDchiD vhayacha kaaraN solid ahe ekdum!
मस्तच स्वाती.. नास्तिक आठवली संदीपची..
sahich!
sandeep kharenchi Nastik Kavita athavali.
Doghaanchi tulana hou shakat nahi, pan this one is... really, a good one!!!
hmmm... chan ahe.
hi kavita khupach awadli. tyachyatla satya mazyaitka kunala kalnar?
मला काहीतरी चाळा हवा होता,
तुझ्या मंजूरीचा प्रश्न नव्हता
n Jagrutpanchi chidchid..agadi sahi!!!
Post a Comment